Zimowe słońce oślepiające

Zimowe słońce zawsze mnie zaskakuje – oślepiające, a jednak łagodne. 

Słońce i śnieg we wspólnym tańcu. Kocham takie kontrasty, bo uczą mnie, że w życiu można pomieścić całą gamę perspektyw, barw, skrajności. 

Taki jest właśnie ten świat, bez jednej słusznej drogi.

Aparat długo leżał na półce. Może za długo. Świat pędził za szybko, a ja się zatrzymałam. Kiedy pracujesz dla innych, łatwo zgubić to, co kiedyś było tylko Twoje.

Z prawdziwą zimą wszystko zwalnia. Cisza, światło, ciepło rączki w mojej dłoni, iskierki.

Znowu widzę, a nie tylko patrzę. Moje Pola Widzenia.